Międzynarodowe przepisy dotyczące zapobiegania kolizjom na morzu CZĘŚĆ B

Międzynarodowe przepisy dotyczące zapobiegania kolizjom na morzu CZĘŚĆ B

Część B

Zasady pływania i manewrowania

SEKCJA 1. Nawigacja statków w każdych warunkach widzialności

Zasada 4. WNIOSEK

Zasady niniejszej sekcji mają zastosowanie we wszystkich warunkach widoczności.

Zasada 5. OGLĄDANIE

Każdy statek powinien przez cały czas utrzymywać odpowiedni nadzór wzrokowy i słuchowy, a także nadzór za pomocą wszelkich dostępnych środków, w zależności od panujących okoliczności i warunków, w celu pełnej oceny sytuacji i ryzyka kolizji.

Zasada 6. BEZPIECZNA PRĘDKOŚĆ

Każdy statek musi zawsze płynąć z bezpieczną prędkością, tak aby mógł podjąć odpowiednie i skuteczne działania w celu uniknięcia kolizji i zatrzymania się w odległości wymaganej zgodnie z obowiązującymi obowiązkami i warunkami.
Wybierając bezpieczną prędkość, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:

  1. Do wszystkich statków:
    • stan widoczności;
    • natężenie ruchu, w tym zatłoczenie statków rybackich lub innych statków;
    • zwrotność statku, a zwłaszcza odległość wymagana do całkowitego zatrzymania statku oraz zwrotność statku w panujących warunkach;
    • w nocy – obecność tła oświetlonego zarówno światłem nadbrzeżnym, jak i rozproszonym światłem własnych świateł;
    • wiatr, morze i aktualne warunki oraz bliskość zagrożeń nawigacyjnych;
    • Związek między opadami a dostępnymi głębokościami.
  2. Dodatkowo dla statków korzystających z radaru:
    • właściwości, działanie i ograniczenia sprzętu radarowego;
    • wszelkie ograniczenia wynikające z zastosowanej skali zasięgu radaru;
    • wpływ na radarowe wykrywanie warunków morskich i czynników meteorologicznych oraz innych źródeł zakłóceń;
    • możliwość, że radar może nie wykryć małych jednostek, lodu i innych obiektów pływających z wystarczającej odległości;
    • liczba, położenie i ruch statków wykrytych przez radar;
    • dokładniejsze szacunki widoczności, które można uzyskać na podstawie radarowych pomiarów odległości do statków lub innych obiektów
      pobliskie obiekty.

Zasada 7. NIEBEZPIECZEŃSTWO KOLIZJI

  • Każdy statek powinien użyć wszelkich dostępnych środków, zgodnie z panującymi okolicznościami i warunkami, w celu ustalenia, czy istnieje niebezpieczeństwo kolizji. W razie jakichkolwiek wątpliwości co do istnienia zagrożenia kolizją należy przyjąć, że ono istnieje.
  • Sprawny sprzęt radarowy zainstalowany na statku powinien być właściwie wykorzystywany, w tym do obserwacji w skali dalekiego zasięgu w celu wcześniejszego ostrzegania o niebezpieczeństwie kolizji oraz do omiatania radarowego lub równoważnej systematycznej obserwacji wykrytych obiektów.
  • Nie należy przyjmować założeń na podstawie niekompletnych informacji, a zwłaszcza informacji radarowych.
  • Przy ustalaniu, czy istnieje niebezpieczeństwo zderzenia, należy najpierw wziąć pod uwagę, co następuje:
    1. niebezpieczeństwo zderzenia należy uznać za istniejące, jeśli namiar zbliżającego się statku nie zmienia się znacząco;
    2. niebezpieczeństwo zderzenia może czasami istnieć, nawet jeśli namiar zmienia się znacząco, szczególnie gdy zbliża się bardzo duży statek lub holownik lub gdy statki zbliżają się na niewielką odległość.

    .

Zasada 8. DZIAŁANIA ZAPOBIEGAJĄCE KOLIZJI

  • Wszelkie działania podjęte w celu uniknięcia kolizji, jeśli pozwalają na to okoliczności, muszą być pewne, podjęte w odpowiednim czasie i
    przestrzegać dobrej praktyki morskiej.
  • Każda zmiana kursu i/lub prędkości podjęta w celu uniknięcia kolizji, jeśli pozwalają na to okoliczności, powinna być wystarczająco duża, aby mogła być łatwo wykryta przez inne statki obserwujące ją wzrokowo lub za pomocą radaru; należy unikać serii następujących po sobie niewielkich zmian kursu i/lub prędkości.
  • Jeśli jest wystarczająca przestrzeń wodna, sama zmiana kursu może być najskuteczniejszym działaniem zapobiegającym zbliżeniu się, pod warunkiem, że zmiana zostanie dokonana z dużym wyprzedzeniem, jest istotna i nie powoduje zbliżenia się z innymi statkami.
  • Działania podjęte w celu uniknięcia zderzenia z innym statkiem muszą prowadzić do przepłynięcia w bezpiecznej odległości. Skuteczność tego działania musi być dokładnie monitorowana, dopóki drugi statek nie zostanie ostatecznie minięty i pozostawiony w tyle.
  • Jeśli konieczne jest uniknięcie kolizji lub aby mieć więcej czasu na ocenę sytuacji, statek powinien zwolnić lub zatrzymać się, blokując napęd lub cofając.
    • Statek związany którymkolwiek z niniejszych prawideł nie będzie
      utrudniać ruch lub bezpieczne przejście innego statku,
      gdy wymagają tego okoliczności, wziąć wcześniej
      działań w celu pozostawienia wystarczającej ilości wody
      bezpieczne przejście innego statku;
    • Statek zobowiązany do nieutrudniania ruchu lub bezpiecznego przejścia
      inny statek nie jest zwolniony z tego obowiązku, gdy zbliża się do innego statku w sposób stwarzający ryzyko zderzenia, i musi, podejmując swoje działania, w pełni uwzględniać te działania, które mogą być wymagane zgodnie z prawidłami niniejszej części;
    • Kiedy dwa statki zbliżają się do siebie w taki sposób, że
      niebezpieczeństwa zderzenia, statek, którego ruch nie może być utrudniony, powinien w pełni przestrzegać prawideł niniejszej części.

Reguła 9. ŻEGLARSTWO WĄSKIE

  • Statek płynący wąskim kanałem lub torem wodnym powinien trzymać się prawej burty tak blisko zewnętrznej granicy tego kanału lub toru wodnego, jak to jest bezpieczne i wykonalne.
  • Statek o długości mniejszej niż 20 m lub statek żaglowy nie może utrudniać ruchu takiego statku, który może bezpiecznie żeglować tylko w obrębie wąskiego przejścia lub toru wodnego.
  • Statek zajęty połowem nie może utrudniać ruchu żadnego innego statku płynącego wąskim przejściem lub torem wodnym.
  • Statek nie przekracza wąskiego przejścia lub toru wodnego, jeżeli takie przejście utrudniałoby ruch statku, który może bezpiecznie żeglować tylko w obrębie takiego przejścia lub toru wodnego; ten ostatni statek może użyć sygnału dźwiękowego przewidzianego w prawidle 34(d), jeżeli ma wątpliwości co do intencji statku przekraczającego przejście lub tor wodny.
    • W wąskim przejściu lub torze wodnym, jeśli wyprzedzanie jest możliwe
      być dokonane tylko pod warunkiem, że statek wyprzedzany podejmie działania umożliwiające bezpieczne przejście, statek zamierzający wyprzedzić powinien wskazać swój zamiar przez nadanie odpowiedniego sygnału dźwiękowego przewidzianego w prawidle 34 c) ppkt (i). Statek wyprzedzany, jeżeli wyraża zgodę na wyprzedzanie, musi dać odpowiedni sygnał przewidziany w prawidle 34(c)(ii) i podjąć działania w celu umożliwienia bezpiecznego przejścia statku wyprzedzającego. Jeżeli wyprzedzany statek ma wątpliwości co do bezpieczeństwa wyprzedzania, może użyć sygnału dźwiękowego przewidzianego w prawidle 34(d);
    • Niniejsze prawidło nie zwalnia statku wyprzedzającego od spełnienia wymagań prawidła 13.
  • Statek zbliżający się do zakrętu lub takiej części wąskiego przejścia lub toru wodnego, gdzie inne statki mogą być niewidoczne z powodu przeszkód, powinien postępować ze szczególną ostrożnością i nadawać odpowiedni sygnał dźwiękowy przewidziany prawidłem 34(e).
  • Każdy statek, jeśli pozwalają na to okoliczności, powinien unikać
    zakotwiczenie w wąskim przejściu.

Zasada 10. PŁYWANIE NA SYSTEMACH ROZGRANICZENIA RUCHU

  • Niniejsze prawidło ma zastosowanie podczas nawigacji w systemach rozgraniczenia ruchu przyjętych przez Organizację i nie zwalnia żadnego statku z jego obowiązków wynikających z żadnego innego prawidła.
  • Statek korzystający z systemu rozgraniczenia ruchu musi:
    • jedź odpowiednim pasem zgodnie z przyjętym na nim ogólnym kierunkiem ruchu;
    • trzymać się tak daleko, jak to możliwe, od linii rozgraniczenia ruchu lub strefy rozgraniczenia ruchu;
    • ogólnie wjeżdżaj na pas lub zjeżdżaj z niego
      końcowych odcinkach, ale jeżeli statek opuszcza lub wjeżdża na pas ruchu z dowolnej strony, powinien to robić pod jak najmniejszym kątem w stosunku do ogólnego kierunku ruchu.
  • Statek powinien, o ile to możliwe, unikać przecinania pasów ruchu, ale jeżeli jest zmuszony do przecięcia pasa ruchu, powinien to zrobić, o ile to możliwe, po kursie prostopadłym do ogólnego kierunku ruchu przepływ.
    • Statek nie może korzystać z obszaru żeglugi przybrzeżnej, jeśli może bezpiecznie korzystać z odpowiedniego toru w sąsiednim systemie rozgraniczenia ruchu. Jednak statki o długości poniżej 20 m, statki żaglowe i statki rybackie mogą korzystać ze strefy żeglugi przybrzeżnej.
    • Niezależnie od postanowień podpunktu, statek może korzystać z przybrzeżnej strefy żeglugi, gdy zmierza do lub z portu, zmierzając do obiektów przybrzeżnych, stacji pilotażowej lub innego miejsca, które znajduje się w strefie żeglugi przybrzeżnej, lub w celu uniknięcia bezpośrednie niebezpieczeństwo.
  • Statek, jeżeli nie przekracza systemu rozgraniczenia ruchu, nie wjeżdża na pas ruchu lub go nie opuszcza, zasadniczo nie powinien wjeżdżać do obszaru rozgraniczenia ruchu ani przekraczać linii rozgraniczenia ruchu, z wyjątkiem:
    • sytuacje awaryjne, aby uniknąć bezpośredniego zagrożenia;
    • przypadki, w których jest połączone słowem ryba w strefie separacji ruchu.
  • Statek żeglujący w pobliżu końców systemów rozgraniczenia ruchu musi zachować szczególną ostrożność.
  • Statek powinien, o ile to możliwe, unikać kotwiczenia w obrębie lub w pobliżu końca systemu rozgraniczenia ruchu.
  • Statek niekorzystający z systemu rozgraniczenia ruchu powinien zachować od niego rozsądną odległość.
  • Statek zajęty połowem nie może utrudniać ruchu żadnego innego statku na pasie ruchu.
  • Statek o długości mniejszej niż 20 m lub statek żaglowy nie może utrudniać bezpiecznego ruchu statku o napędzie mechanicznym poruszającego się po pasie ruchu.
  • Statek o ograniczonej zdolności manewrowej podczas wykonywania czynności mających na celu utrzymanie bezpieczeństwa żeglugi w systemie
    podział ruchu jest w takich zwolniony od tej reguły
    w zakresie niezbędnym do wykonania tej czynności.
  • Statek o ograniczonej zdolności manewrowej, gdy jest zajęty układaniem, konserwacją lub podnoszeniem kabla podmorskiego w systemie rozgraniczenia ruchu, jest zwolniony z wymagań niniejszego prawidła w zakresie niezbędnym do wykonywania takich prac.

SEKCJA 2 Nawigacja statków w pełnym wzajemnym polu widzenia

Zasada 11. WNIOSEK

Zasady niniejszej sekcji mają zastosowanie do statków znajdujących się w zasięgu wzroku.

Reguła 12. ŻAGLOWCE

  • Kiedy dwa żaglowce zbliżają się tak blisko, że istnieje niebezpieczeństwo
    kolizji, jeden z nich musi ustąpić pierwszeństwa drugiemu
    sposób:

    • gdy statki pływają na różnych halsach, statek żegluje na lewym halsie
      musi ustąpić pierwszeństwa innemu statkowi;
    • gdy oba statki są na tym samym halsie, statek z wiatrem musi ustąpić pierwszeństwa statkowi z wiatrem;
    • jeżeli statek na lewym halsie zobaczy inny statek na nawietrznej
      burtę i nie może dokładnie określić, czy ten inny statek jest na lewym czy prawym halsie, musi mu ustąpić drogi.
  • Zgodnie z tym przepisem, strona przeciwna do tej, na której znajduje się grot, jest uważana za nawietrzną, aw przypadku olinowania bezpośredniego, strona przeciwna do tej, na której znajduje się największy żagiel ukośny.

Zasada 13. Wyprzedzanie

  • Niezależnie od przepisów zawartych w części B sekcje 1 i 2, każdy statek wyprzedzający inny statek powinien trzymać się z dala od drogi statku wyprzedzanego.
  • Uznaje się, że statek wyprzedza inny statek, gdy zbliża się do niego z kierunku większego niż 22,5 stopnia za trawersem tego ostatniego, tj. gdy statek wyprzedzający znajduje się w takiej pozycji w stosunku do statku wyprzedzanego, że w nocy statek wyprzedzający widzi tylko światło rufowe statku wyprzedzanego i nie widzi żadnego z jego świateł burtowych.
  • Jeśli istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do tego, czy statek wyprzedza, należy założyć, że tak jest i odpowiednio postępować.
  • Żadna późniejsza zmiana we wzajemnym położeniu obu statków nie spowoduje, że statek wyprzedzający będzie uważany, w rozumieniu niniejszych Przepisów, za statek na kursie krzyżującym się, ani nie zwolni statku wyprzedzającego z obowiązku trzymania się z dala od statku wyprzedzanego, dopóki ten ostatni nie zostanie ostatecznie minięty i pozostawiony w tyle.

Reguła 14. SYTUACJA ZBIEŻNOŚCI STATKÓW ZBLIŻAJĄCYCH SIĘ BEZPOŚREDNIO DO SIEBIE

  • Gdy dwa statki o napędzie mechanicznym zbliżają się do siebie na przeciwnych lub prawie przeciwnych kursach tak, że istnieje niebezpieczeństwo kolizji, każdy z nich powinien zmienić kurs w prawo tak, aby minąć drugi statek po jego lewej burcie.
  • Uznaje się, że taka sytuacja ma miejsce, gdy statek widzi drugi statek bezpośrednio lub prawie bezpośrednio przed sobą, a w nocy widzi światła górne i/lub oba światła boczne drugiego statku w przegłębieniu lub prawie w przegłębieniu, a w ciągu dnia obserwuje odpowiedni kąt.
  • Jeśli istnieją wątpliwości, czy taka sytuacja ma miejsce, należy założyć, że tak i podjąć odpowiednie działania.

Zasada 15. SYTUACJA MIĘDZY KURSAMI

Gdy dwa statki o napędzie mechanicznym znajdują się na przecinających się kursach tak, że istnieje niebezpieczeństwo zderzenia, statek, który ma drugi statek po swojej prawej burcie, powinien ustąpić miejsca drugiemu statkowi, a czyniąc to, jeśli pozwalają na to okoliczności, powinien unikać przecinania kursu drugiego statku na swoim dziobie.

Reguła 16. DZIAŁANIA STATKU USTĘPUJĄCEGO

Każdy statek, który jest zobowiązany do ustąpienia drogi innemu statkowi, powinien, na ile to możliwe, podjąć wczesne i zdecydowane działania w celu „czystego” oddzielenia się od innego statku.

Reguła 17: DZIAŁANIA STATKU, KTÓRY ZJEŻDŻA Z DROGI

    • Kiedy jeden statek z dwóch statków musi ustąpić pierwszeństwa drugiemu, wtedy
      ten inny statek musi utrzymywać kurs i prędkość.
    • Jednakże jest to inny statek, gdy staje się dla niego jasne
      statek zobowiązany do ustąpienia z drogi nie podejmie odpowiednich działań wymaganych przez niniejsze prawidła, może jedynie podjąć działania w celu uniknięcia zderzenia własnym manewrem.
  • Jeżeli z jakiegokolwiek powodu statek, od którego wymaga się utrzymywania kursu i prędkości, stwierdzi, że znajduje się tak blisko innego statku, że kolizji nie można uniknąć wyłącznie dzięki działaniu statku usuwającego, podejmuje on takie działanie, które najlepiej pomoże zapobiec kolizji.
  • Statek o napędzie mechanicznym, który w sytuacji przekraczania kursu podejmuje działanie zgodnie z punktem (a) (ii) niniejszego prawidła w celu uniknięcia zderzenia z innym statkiem o napędzie mechanicznym, nie powinien zmieniać kursu, jeżeli okoliczności na to pozwalają lewej burty, jeśli inny statek znajduje się po jego lewej stronie.
  • Niniejsze prawidło nie zwalnia statku z obowiązku ustąpienia z drogi z tego obowiązku.

Artykuł 18. WZAJEMNE ZOBOWIĄZANIA SĄDÓW

Z wyjątkiem przypadków, gdy Reguły 9, 10 i 13 wymagają inaczej:

  • Statek o napędzie mechanicznym w drodze musi ustąpić z drogi:
    • statek nie będący pod dowództwem;
    • statek o ograniczonej zdolności manewrowej;
    • statek rybacki;
    • żaglowiec.
  • Żaglowiec w drodze musi ustąpić z drogi:
    • statek nie będący pod dowództwem;
    • statek o ograniczonej zdolności manewrowej;
    • statek zaangażowany w połowy.
  • Statek zajęty połowem powinien w miarę możliwości ustąpić z drogi podczas podróży:
    • statek nie będący pod dowództwem;
    • statek o ograniczonej zdolności manewrowej.
    • Każdy statek inny niż statek nie dowodzący lub statek o ograniczonej zdolności manewrowej powinien, jeżeli okoliczności na to pozwalają, utrudniać bezpieczne przejście statku ograniczonego przez jego zanurzenie i pokazującego sygnały przewidziane w prawidle 28
    • Statek ograniczony przez swoje zanurzenie musi postępować z najwyższą ostrożnością, dokładnie biorąc pod uwagę specyfikę swojego stanu.
  • Wodnosamolot na wodzie powinien zasadniczo trzymać się z dala od wszystkich statków i nie utrudniać ich ruchu. Jednakże, gdy istnieje ryzyko kolizji, musi przestrzegać przepisów niniejszej części.

SEKCJA 3 Nawigacja statków przy ograniczonej widzialności.

Reguła 19: PŁYWANIE STATKÓW W MIEJSCACH O OGRANICZONEJ WIDOCZNOŚCI

  • Ta zasada ma zastosowanie do statków, które nie są widoczne podczas żeglugi w obszarach o ograniczonej widoczności lub w ich pobliżu.
  • Każdy statek musi płynąć z bezpieczną prędkością określoną przez
    zastosowanie do przeważających okoliczności i warunków ograniczonej widoczności. Statek o napędzie mechanicznym musi mieć silniki gotowe do natychmiastowego manewru.
  • Przestrzegając prawideł sekcji 1 niniejszej części, każdy statek dokładnie dostosuje swoje działania do panujących okoliczności i warunków ograniczonej widoczności.
  • Statek, który wykrył obecność innego statku dopiero o godz
    radar, powinien ustalić, czy rozwija się sytuacja przeregulowania.
    podejście i/lub czy istnieje ryzyko kolizji. Jeśli tak, należy podjąć w odpowiednim czasie działania w celu zmiany kursu, a jeśli działanie to ma zmienić kurs, należy w miarę możliwości unikać następujących sytuacji:

    • zmiana kursu na lewą burtę, jeśli przed trawersem znajduje się inny statek
      i nie jest wyprzedzany;
    • zmiana kursu w kierunku trawersu statku lub
      za belką.
  • Z wyjątkiem przypadków, gdy stwierdzono, że nie ma niebezpieczeństwa zderzenia, każdy statek, który słyszy sygnał mgłowy innego statku, najwyraźniej przed jego trawersem, lub który nie może zapobiec zbliżeniu się z innym statkiem przed jego trawersem, zmniejsza skok do minimum wystarczającego do utrzymania statku na kursie. Musi, jeśli to konieczne, zatrzymać ruch iw każdym przypadku postępować z najwyższą ostrożnością, dopóki niebezpieczeństwo kolizji nie minie.

Podziel się tym wpisem