Skala Beauforta do wizualnej oceny siły (prędkości) wiatru
Skala Beauforta – umowna skala służąca do wizualnego szacowania siły (prędkości) wiatru w punktach na podstawie jego oddziaływania na obiekty lądowe lub na fale na morzu. Została opracowana przez angielskiego admirała F. Beauforta w 1806 roku i po raz pierwszy była używana tylko przez niego. W 1874 r. Stały Komitet Pierwszego Kongresu Meteorologicznego przyjął skalę Beauforta do stosowania w międzynarodowej praktyce synoptycznej. W kolejnych latach skala była modyfikowana i udoskonalana. Skala Beauforta jest szeroko stosowana w nawigacji morskiej.
|
Siła wiatru Beauforta na powierzchni ziemi |
||||
| Punkty Beaufort | Słowna definicja siły wiatru | Prędkość wiatru, m/s | Działanie wiatru | |
| na lądzie | na morzu | |||
| 0 | Doldrums | 0-0,2 | Doldrums. Dym unosi się pionowo | Morze gładkie jak lustro |
| 1 | Cisza | 0,3-1,5 | Kierunek wiatru można rozpoznać po położeniu dymu, ale nie po wiatrowskazie | Żebrowanie, brak pianki na grzbietach |
| 2 | Lekki | 1,6-3,3 | Ruch wiatru można poczuć na twarzy, liście szeleszczą, wiatrowskaz jest wprawiany w ruch | Krótkie fale, szczyty nie przewracają się i wyglądają szkliście. |
| 3 | Słaby | 3,4-5,4 | Liście i cienkie gałęzie drzew kołyszą się cały czas, wiatr trzepocze flagami nad głową | Krótkie, dobrze zdefiniowane fale. Grzbiety, przewracając się, tworzą szklistą pianę, czasami tworzą się małe białe latarnie |
| 4 | Umiarkowany | 5,5-7,9 | Wiatr unosi kurz i papiery, wprawia w ruch cienkie gałęzie drzew | Fale są wydłużone, a w wielu miejscach widoczne są białe latarnie |
| 5 | Świeży | 8,0-10,7 | Cienkie pnie drzew kołyszą się, na wodzie pojawiają się fale. | Dobrze rozwinięte na długość, ale niezbyt duże fale, białe baranki są widoczne wszędzie (w niektórych przypadkach tworzą się plamy) |
| 6 | Silny | 10,8-13,8 | Grube gałęzie drzew kołyszą się, druty telegraficzne brzęczą | Zaczynają tworzyć się duże fale. Białe pieniste grzbiety pokrywają duże obszary (prawdopodobne jest rozpryskiwanie). |
| 7 | Twardy | 13,9-17,1 | Pnie drzew kołyszą się, trudno iść pod wiatr | Fale rozbijają się, grzbiety rozbijają się, piana leży w smugach na wietrze |
| 8 | Bardzo wytrzymały | 17,2-20,7 | Wiatr łamie gałęzie drzew, bardzo trudno jest iść pod wiatr | Umiarkowanie wysokie, długie fale. Spray zaczyna odrywać się od krawędzi grzbietów. Smugi piany układają się w rzędy zgodnie z kierunkiem wiatru |
| 9 | Sztorm | 20,8-24,4 | Niewielkie uszkodzenia; wiatr zrywający czapki kominowe i gonty | Wysokie fale. Piana w szerokich, gęstych pasach z wiatrem. Grzbiety fal zaczynają się przewracać i rozpadać na strugi, które ograniczają widoczność. |
| 10 | Silna burza | 24,5-28,4 | Znaczne zniszczenia budynków, drzewa są wyrywane z korzeniami. Rzadko występuje na lądzie | Bardzo wysokie fale z długimi, zakrzywionymi w dół grzbietami. Powstała piana jest wydmuchiwana przez wiatr w dużych płatkach w postaci grubych białych smug. Powierzchnia morza jest biała od piany. Silne dudnienie fal przypomina łomot. Widoczność jest słaba |
| 11 | Gwałtowna burza | 28,5-32,6 | Duże zniszczenia na znacznym obszarze. Bardzo rzadkie na lądzie | Wyjątkowo wysokie fale. Małe i średnie statki są czasami poza zasięgiem wzroku. Morze pokryte jest długimi białymi płatkami piany, które układają się pod wiatr. Krawędzie fal są wszędzie wdmuchiwane w pianę. Widoczność jest słaba |
| 12 | Huragan | 32,7 lub więcej | Powietrze jest wypełnione pianą i aerozolem. Morze pokryte jest smugami piany. Widoczność jest bardzo słaba | |
